My SPM time

1. Before SPM: “Let’s meet up after SPM, Okay?”

After SPM: *Semua sudah hilang*

2. Every year the school would send out letters to invite parents for PIBG meeting. And every year, 95% of the parents would skip it

3. Me: “Cikgu, nak gi tandas”

Go on a tour around the school, class to canteen to padang to koperasi then toilet

4. Primary school: Ketua kelas will write your name and kesalahan on the board

Secondary school: Ketua kelas buat bising

5. How we spent in secondary school

40% – Canteen 

30% – Bookshop 

20% – Junk food

10% – Kawan “pinjam” sampai sekarang tak bayar balik

6. You always ask for “markah kesian”

7. 100M lumba lari = Tak boleh

Lari daripada pengawas/guru disiplin = Boleh

8. Lompat tinggi = Tak lepas

Panjat pagar = Lepas

9. Before the principle gives a speech: “Saya cuma nak ambil sedikit je masa untuk berucap”

*30 minutes later*……”Sekian, terima kasih”

10. You: “Cikgu, soalan apa yang keluar dalam exam?”

Cikgu: “Eh mana boleh bagitau. Tapi bab ni sangat penting ye”

One thing for sure….Most Malaysians had the best time of their school life when they are in form 5 even though there’s SPM

Hari tamat pengajian adalah hari yang sangat istimewa, walaupun tidak ada jemaah yang suci tetapi saya masih menangis. Hati saya penuh dengan kesedihan. Sepanjang lima tahun kerjaya di sekolah ini, bukan sahaja mendapat ilmu pengetahuan, tetapi mempunyai kenangan yang gembira dan sedih. Ia adalah benar-benar bernilai dan juga menghargai. Saya juga mengenali kawan antara satu sama lain. Saya tidak percaya bahawa kita tidak lagi akan menghubungi, kerana ia tidak pernah menamatkan persahabatan ini, saya percaya kita semua akan mempunyai kehidupan yang berbeza dan cabaran, kita perlu bekerja bersama-sama untuk berjaya. Kami akan mula sibuk dengan kerja-kerja mereka sebagai contoh, PLKN dan menunggu kerja selepas tamat pengajian. Walaupun kita masih di bandar yang sama dan hanya mempunyai sedikit hubungan tetapi ia tidak akan mempengaruhi persahabatan kita. Oh! Perasaan tamat pengajian...tidak gembira.